Wsparcie

Szczepienie wymaga nieco wprawy, ale warto ten zabieg opanować, gdyż pozwala uzyskać bardzo interesujące rezultaty. Można na przykład wyhodować jabłoń, składającą się z dwóch kultywarów, zapylających się nawzajem: drzewo owocowe wydające różne owoce albo róże, wyrastające na mrozoodpornej podkładce.

Bardzo szybko przekonamy się, że szczepienie jest niezwykle praktycznym i niezbędnym zabiegiem, jeśli chcemy założyć sad lub mamy zamiar wyprodukować podkładki nieosiągalne w miejscu, w którym mieszkamy. Poza tym będziemy mogli rozmnożyć niespotykane już w handlu odmiany owocowe. Wiele odmian o wspaniałym smaku zostało wypartych przez nowe, lepiej owocujące. Dla kogoś, kto zna sztukę szczepienia, nie jest problemem uzyskanie młodego egzemplarza takiej „zapomnianej" odmiany, jeśli tylko zdobędzie się z niej zraz. Podkładki decydują o wielu cechach charakterystycznych rośliny, takich jak wielkość, zdolność owocowania, odporność na choroby i szkodniki oraz o jakości owoców. Oznacza to, że nie ma szybszego i pewniejszego sposobu na zmianę lub zmodyfikowanie podstawowych cech rośliny, jak zaszczepić ją na starannie dobranej podkładce. Załóżmy, że chcielibyśmy posadzić pewną odmianę jabłoni, ale jest ona niezwykle podatna na zarazę ogniową. Jeśli zaszczepimy zraz z tej odmiany na odpornej na chorobę podkładce, mamy większe szanse na to, że nasze drzewo będzie zdrowe i nigdy nie zostanie zarażone przez zarazę ogniową. Podobnie jest, gdy chcemy uzyskać drzewka niskopienne. Stosujemy wówczas podkładkę karłową albo o średniej sile wzrostu i szczepimy na niej wybrane kultywary. Dzięki temu oszczędzamy miejsce w ogrodzie — możemy posadzić trzy drzewka owocowe (każde inne), a zajmą one tyle samo miejsca, co jedno duże, wysokopienne drzewo. Szczepienie skraca też czas oczekiwania na plony. Niektóre podkładki bardzo przyspieszają kwitnienie i owocowanie, poza tym rośliny szczepione mają już początkową fazę wzrostu za sobą. Kiedy szczep się przyjmie, zraz zaczyna rosnąć na podkładce mającej już należycie wykształcony system korzeniowy. Oznacza to, że roślina ma pod dostatkiem wody oraz składników pokarmowych, a więc dość sił, żeby wykształcić dorodne owoce. Jeśli rozważymy wszystkie korzyści, płynące ze stosowania szczepienia w ogrodnictwie, zapewne zdecydujemy się wykorzystać tę metodę. Możemy jednak usłyszeć, że nie jest to łatwe i się zniechęcić. A przecież warto spróbować! Nawet jeśli coś nie wyjdzie za pierwszym razem, kolejne będą bardziej udane. W końcu praktyka czyni mistrza. Jeśli tylko starannie wykonamy wszystkie prace, zadbamy o to, żeby mieć czyste i ostre narzędzia i dobrze dobierzemy podkładkę i zraz, możemy liczyć na sukces.

 

Kaktus  Dicotyledonous możemy szczepić. Powyżej: cytrusy uzyskane w drodze szczepienia na przystawkę boczną lub sarnią nóżkę.

kora łyko

miazga przyrost roczny słój

drewno

Przekrój pędu w powiększeniu.

 

Praktyczne rady

• Zraz i podkładka muszą być ze sobą blisko spokrewnione. Jeśli nie jesteśmy tego pewni, zasięgnijmy rady w najbliższej szkółce lub w arboretum.

 • Jeśli to możliwe, postarajmy się sami wyhodować podkład. Zastosujmy do tego metodę odkładów pionowych lub powtarzanych. Dzięki temu uzyskamy kilka lub kilkanaście podkładek i nie zabraknie nam ich, nawet jeśli pierwsze próby szczepienia się nie powiodą.

• Podkładki hodujemy w bogatym w składniki pokarmowe, dobrze przepuszczalnym podłożu i w odpowiednich warunkach —w miejscu dobrze nasłonecznionym, odpowiednio wilgotnym i osłoniętym od wiatru.

• Podkładka, aby nadawała się do szczepienia, musi mieć długość około 45 cm. Usuwamy wszystkie pędy, które wyrosły niżej niż 30 cm nad ziemią. W roku, w którym przeprowadzamy szczepienie, obrywamy wszystkie pąki, które wypuściła podkładka.

• Technikę szczepienia wybieramy stosownie do wielkości podkładki oraz zrazu, tak jak jest to opisane na następnych stronach.

• Nacięcia wykonujemy czystymi ostrymi narzędziami. Nóż sterylizujemy 10% roztworem wybielacza albo alkoholem.

• Sprawdźmy, czy zraz ściśle przylega do podkładki. Dopiero wtedy możemy obwiązać go taśmą lub paskami foliowymi i zabezpieczyć maścią ogrodniczą.

• Po wykonaniu nacięć pracujemy szybko — pęd nie może wyschnąć.

• Dopiero gdy dokładnie połączymy zraz z podkładką, możemy się zająć innymi zrazami. Nigdy nie szczepimy kilku zrazów naraz.

• Starajmy się nie dotykać nacięć. Niechcący możemy je zakazić.

• Zrazy powinny mieć długość 25-30 cm.

 

Dzięki odpowiedniemu szczepieniu na jednej podkładce, można wyhodować dwie odmiany winogron.

Róże rozmnażamy przez okulizację.

Witryna korzysta z plików Cookies.

Więcej na ten temat znajdziesz w Polityka Cookies