Każdy projekt rozpoczyna się od słynnej białej kartki papieru i wielu najróżniejszych pomysłów na głowie. Zabawa liniami, formami i płaszczyznami stwarza mnóstwo najrozmaitszych możliwości kształtowania przestrzeni. Na decyzję, jak obchodzić się z istniejącą przestrzenią otwartą, wpływają zarówno zdefiniowane w początkowej fazie projektu życzenia i potrzeby, jak i warunki otoczenia.
Projektowanie ogrodu jest aktem twórczym, dlatego jeden architekt błyskawicznie szkicuje na podkładce do piwa najrozmaitsze założenia planu, które później dokładnie rozrysowuje i uzupełnia. Inny z kolei podchodzi do pracy w sposób bardziej systematyczny i wykonuje rysunek techniczny ogrodu ze wszystkimi szczegółami, rozpoczynając od tarasu. Wszystko jedno, jak wygląda indywidualny styl projektowania – ważne, by zwrócić uwagę, czy zachowane są proporcje, czy linie biegną harmonijne i czy między wszystkimi elementami powstaje pewne napięcie. Obowiązuje bowiem zasada: „Całość jest czymś więcej niż sumą wszystkich części składowych.”
Oprócz tego przy projektowaniu należy wziąć pod uwagę, że z upływem czasu zmieniają się wymogi stawiane ogrodowi. Gdy rodzina jest młoda, początkowo w grę nie wchodzą staw czy oczko wodne, ponieważ jakikolwiek zbiornik wodny może stwarzać zagrożenie dla dzieci. Jednak już na początku warto się zastanowić nad jego ewentualnym usytuowaniem, mimo że może być on zbudowany znacznie później. Umożliwi to nieskomplikowane doposażenie ogrodu, bez konieczności zmieniania całej koncepcji zagospodarowania.
Należy pamiętać, że im mniejsza jest działka i im większa liczba wytycznych, tym wyższe są wymagania stawiane projektowi i tym bardziej skomplikowane jest to zadanie.
Po lewej: Już na pierwszy rzut oka widoczny jest tutaj projekt składający się z kół i wycinków kół. Rośliny łagodzą geometryczne formy i wnoszą do tej kompozycji napięcie, głębię i atmosferę.
