Carpinus betulus (Grab pospolity)

Drzewo wysokości 15-20 m. Korona zazwyczaj kulista, regularna, czasami szerokoowalna, średnicy 10-15 m. Pień prosty, krótki, często karbowany. Kora szaropopielata, z podłużnymi wgłębieniami. Gałęzie wyrastające pod kątem ostrym, cienkie i liczne. Początkowo rośnie wolno. 
Liście eliptyczne, ciemnozielone, długości 10-15 cm i szerokości do 7 cm, nerwy wyraźne, wierzchołek zaostrzony, nasada zaokrąglona, brzeg podwójnie ostro piłkowany. Jesienią przebarwiają się na żółto. 
Kwiaty rozdzielnopłciowe, jednopienne, bez okwiatu. Ukazują się wczesną wiosną wraz z rozwojem liści, nie mają znaczenia ozdobnego. 
Owoce to orzeszki osadzone u nasady trójklapowego skrzydełka. Zebrane są w owocostany dochodzące do 15 cm długości. Owoce dojrzewają we wrześniu. 
Naturalnie występuje niemal w całej Europie, w Azji Mniejszej i na Kaukazie. W Polsce pospolity na całym obszarze.   
Najlepiej rośnie na glebach żyznych, ciężkich i stosunkowo wilgotnych, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Na glebach piaszczystych, a także bardzo mokrych rośnie wolno i słabo. Stosunkowo wrażliwy na zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe. Dobrze rośnie zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i zacienionych. 
Stosowany w parkach, zieleni osiedlowej i większych ogrodach przydomowych, jako drzewo krajobrazowe, do obsadzania dróg i alei, cenny na szpalery oraz wysokie żywopłoty. Należy jednak unikać cięcia wiosennego, gdyż przycięte pędy intensywnie „płaczą”. 
Nie lubi przesadzania, a jeśli jest to konieczne to zawsze z bryłą ziemi. 
Drewno grabowe jest bardzo ciężkie, w stanie świeżym porównywalne z dębem, cięższe od wody. Wysuszone jest najcięższym naszym drzewem. Drewno grabu jest doskonałym opałem, gdyż pali się wolno i daje dużo ciepła. Twardego i sprężystego drewna używano w stolarstwie i kołodziejstwie. Wytwarzano z niego kopyta szewskie, trzonki do różnych narzędzi. Skamieniałe drewno używane było jako osełka do brzytew. Wysuszona kora była używana do farbowania tkanin na żółto. 
Najgrubszy grab w Polsce rośnie w Niemicy (gmina Malechowo) i mierzy 441 cm obwodu, choć ma zaledwie 180 lat.  
Nasiona są ulubionym pokarmem wielu ptaków.

Grupa roślin

Liściaste

Rodzina

Betulaceae - brzozowate

Charakterystyka Gatunku

Pokrój: Szerokostożkowy, Kulisty 

Wysokość: Od 15 m do 20 m

Szerokość: Od 10 m do 15 m

Kwiaty

Rodzaj kwiatów: Kwiaty niepozornee

Barwa kwiatów: 

Okres kwitnienia: Kwiecień

Liście

Trwałość liści: Sezonowe

Kolor liści: Zielone

Kolor liści jesienią: Żółty

Kształt liści: Eliptyczny

Owoce

Owoce niepozorne

Barwa: Niepozorna

Okres owocowania: Wrzesień

Krztałt: Orzeszki osadzone u nasady trójklapowego skrzydełka. Owocostany do 15 cm dł.

Zastosowanie: Brak zastosowania

Pędy

Kolor pędów: Niedekoracyjne

System korzeniowy

Mięsiste korzenie, Korzeń główny

Podłoże

Rodzaj gleby: Próchniczna, Gliniasta

Odczyn gleby: Obojętne (pH 5,0-6,0) (w tym lekko kwaśne), Zasadowe (pH 7,0-8,0), Słabo zasadowe (pH 6,0-7,0) 

Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne, Podłoże wilgotne

Stanowisko

Zacienione, Półcieniste, Słoneczne

Siła wzrostu

Typowy dla gatunku

Formowanie

Tak

Strefa klimatyczna

3a od -40.0°C do -37.2°C

Zastosowanie polecane przez Bonsai Park

Nasadzenia naturalistyczne, Ogrody przydomowe, Zadrzewianie krajobrazowe, Rekultywacja, Zieleń publiczna, Zieleń osiedlowa, Aleje uliczne, Aleje parkowe, Szpaler, Żywopłot naturalny, Żywopłot formowany, W grupach, Soliter (pojedynczo, Duże ogrody, Bonsai

Dodatkowe informacje

Warunki uprawy: Małe wymagania

Cechy Użytkowe: Może uczulać

Pora największej atrakcyjności: Wiosna, Lato, Jesień

Walory: Nasiona są ulubionym pokarmem wielu ptaków

Występowanie gatunku: Azja Mniejsza, Europa Centralna, Gatunek krajowy, Kaukaz

Pochodzenie odmiany: Europa