Gleby dzielą się na trzy rodzaje:
Gleby lekkie (piaszczyste) – zawierają dużo piasku, a mało frakcji ilastych i gliny. Niewiele roślin ogrodowych będzie na nich dobrze rosło, ponieważ są to gleby bardzo jałowe, szybko schnące.
Aby rozpoznać czy mamy do czynienia z takim właśnie rodzajem gleby, możemy oddać jej próbkę do stacji chemiczno-rolniczej lub zbadać ją samodzielnie, zgniatając ją w dłoni. Jeśli po rozłożeniu palców grudka się rozpada, oznacza to, że gleba ma za dużo piachu i będzie wymagała zabiegów polepszających jej strukturę. Zamiast grudki ziemi możemy spróbować utoczyć wałek grubości ołówka. Jeżeli też się rozpadnie, oznacza to, że poprzednia diagnoza była poprawna.
Gleby średnie (przeciętne) – jest to najlepszy rodzaj ziemi. Zawierają one dobre proporcje piasku i gliny, czyli są zarówno przepuszczalne, dobrze utrzymują wilgoć i dają oparcie korzeniom. Grudka wilgotnej ziemi zgnieciona w dłoni zachowuje kształt, a lekko uderzona palcem rozpada się na mniejsze, ale wciąż spoiste kawałki.
Gleby ciężkie (gliniaste) – tego rodzaju gleby składają się głównie z gliny, która sprawia, że grudka ściśnięta w dłoni zachowuje kształt. Gleby te zawierają spore ilości składników mineralnych, które przeważnie nie są dostępne dla korzeni roślin, ponieważ są zbyt zbite. W czasie deszczu zbyt intensywnie miękną, a w czasie suszy pękają rozrywając korzenie. Dlatego też gleby te nie nadają się do uprawy roślin ozdobnych.
