Bulwy to przeobrażone, silnie zgrubiałe pędy. Od kłączy różnią się tym, że są większe, mają gładszą skórę i regularniejszy kształt, oraz tym, że rosną płytko pod ziemią, kłącza zaś nieco głębiej. Rośliny wytwarzające bulwy rozmnaża się tak samo jak te wytwarzające kłącza.
Typowymi roślinami, które wytwarzają bulwy, są ziemniaki i begonie. Natomiast organ podziemny dalii to korzenie bulwiaste, powstające nie z pędów, ale – jak wskazuje nazwa – właśnie z korzeni. Mimo różnic w budowie, rośliny wytwarzające korzenie bulwiaste rozmnażamy w ten sam sposób, co gatunki które wywarzają kłącza i bulwy.
Ojczyzną większości roślin bulwiastych, uprawianych w ogrodzie są ciepłe regiony kuli ziemskiej, gdzie ziemia nie zamarza. W naszej strefie klimatycznej bulwy, pozostawione na zimę w gruncie przemarzają. Dlatego na jesieni, gdy rośliny wchodzą w stan spoczynku, wykopujemy je i umieszczamy w ciemnym i chłodnym pomieszczeniu, w którym temperatura nie przekracza 4 stopni.
Bulwy układamy w skrzynce, przesypując je piaskiem bądź przekładając mchem.
Zaglądamy tam od czasu do czasu i jeśli to konieczne, lekko zwilżamy podłoże. Zdarza się, że bulwy gniją. Jeśli tak się dzieje, wyrzucamy zgniłe, a pozostałe suszymy przez dzień lub dwa i ponownie układamy w skrzynkach. Bulwy wysadzamy dopiero wiosną, gdy nie ma już obawy, że wystąpią przymrozki.
Ważne informacje
Termin: jesień lub wiosna
Potrzebne będą: widły o płaskich zębach, szpadel, sekator
Warto mieć pod ręką: deseczkę, pojemnik w którym przechowamy bulwy, piasek, mech
Temperatura: obojętna
Wilgotność: mała, najlepszy będzie suchy dzień
Światło: niepożądane ostre słońce
Ewentualne problemy
Bulwy zgniły w czasie przechowywania. Jeśli wykopiemy bulwy, zanim wykształci się na nich gruba mocna skóra, w zimie będą one podatne na choroby grzybowe. Podobnie się stanie, jeżeli podłoże, w którym je przechowujemy, będzie zbyt wilgotne. Z kolei, gdy piasek lub mech są za suche, będą chłonąć wilgoć z bulw. Dlatego co kilka tygodni sprawdzajmy czy przechowywane rośliny mają wystarczająco wilgotno.
Bulwy zgniły w gruncie. Może się tak stać, gdy posadzimy bulwy w bardzo wilgotnym gruncie, na przykład po długotrwałych deszczach. Aby tego uniknąć podłoże należy zmieszać z piaskiem lub drobnym żwirem.
Ta bulwa nie ma żadnego pąka, dlatego nie wypuści pędu.
Podczas kopania wbijamy szpadel co najmniej 30cm od rośliny, aby nie uszkodzić bulw.
Pozostawiamy bulwy na kilka godzin, aby ziemia, która jest na nich, wyschła. Łatwiej będzie je oczyścić.
Sprawdzamy czy bulwy są zdrowe. Jeśli nie, wyrzucamy je. Odcinamy pędy zdrowych bulw, pozostawiając około centymetrowe odcinki u nasady ulwy. W następnym roku w tych miejscach wyrosną pąki.
Myjemy bulwy i pozostawiamy, aby wyschły.
Rozdzielamy je ostrym nożem. Każda bulwa powinna mieć co najmniej 2-3 pąki śpiące (tzw. Oczka)
Każdą układamy tak, aby fragment przyciętego pędu znajdował się na dole. Bulwy przesypujmy piaskiem albo przekładamy mchem.
Odpowiednie gatunki
Nazwa polska – nazwa łacińska
Szparag – Asparagus densiflorus
Begonia bulwiasta – Begonia x tuberhybrida
Kaladium – Caladium spp.
Dalia – Dahlia spp.
Pustynnik – Eremurus spp.
Ciemiernik – Helleborus spp.
Liliowiec – Hemerocallis spp.
Szczawik – Oxalis spp.
Jaskier – Ranunculus spp.
Zefirant – Zephyranthes spp
