Wsparcie

Wiele drzew i krzewów, także iglastych, rozmnaża się przez sadzonki półzdrewniałe. Jest to chyba najchętniej wybierana metoda rozmnażania wegetatywnego; daje też na ogół bardzo zadowalające efekty. Jeżeli chcemy rozmnożyć jakąś roślinę (krzew lub drzewo), o której niewiele wiemy, przygotowanie sadzonek półzdrewniałych daje nam największą gwarancję powodzenia.

Sadzonki półzdrewniałe są starsze od zielnych, ale młodsze od zdrewniałych. Pobieramy je z tegorocznych przyrostów. Aby mieć pewność, że wybrane przez nas pędy są na właściwym etapie wzrostu, już na początku lata zaczynamy obserwować rośliny. Na niektórych z nich pędy zaczynają drewnieć już w czerwcu, podczas gdy na innych w lipcu, a nawet na początku sierpnia. Sadzonki półzdrewniałe charakteryzują się miękkim końcem pędu, ale 15-20 cm niżej są o wiele twardsze. Pędy tniemy tuż pod węzłem, ale powyżej ubiegłorocznego przyrostu. Wybieramy, jeśli to możliwe, pędy bez pąków i kwiatów. Tylko taka gałązka szybko wykształci nowy system korzeniowy.

ODPOWIEDNIE GATUNKI

NAZWA ŁACIŃSKA

  1. Abeliophyllum distychum
  2. Abutilon spp.
  3. Actinidia spp.
  4. Aristolochia spp.
  5. Artemisia spp.
  6. Aucuba japonica
  7. Berberis spp.
  8. Bupleurum fruticosum
  9. Buxus spp.
  10. Callicarpa spp.
  11. Calocedrus decurrens
  12. Camellia spp.
  13. Campsis spp.
  14. Ceratostigma spp.
  15. Chaenomeles spp.
  16. Cotoneaster spp.
  17. Cupressocyparis leylandii
  18. Deutzia spp.
  19. Erica spp.
  20. Euonymus spp.
  21. Forsythia spp.
  22. Grevillea spp.
  23. Hebe spp.
  24. Hedera spp.
  25. Hibiscus spp.
  26. Hydrangea spp.
  27. Ilex spp.
  28. Indigofera spp.
  29. lasminum spp.
  30. luniperus spp.
  31. Kalmia spp.
  32. Laurus spp.
  33. Lavandula spp.
  34. Lonicera spp.
  35. Magnolia spp.
  36. Penstemon spp.
  37. Philadelphus spp.
  38. Pieris japonica
  39. Podocarpus spp.
  40. Potentilla spp.
  41. Pyracantha
  42. Rhododendron spp.
  43. Rosmarinus officinalis
  44. Schisandra chinensis
  45. Skimmia spp.
  46. Spiraea spp.
  47. Syringa spp.
  48. Taxus spp.
  49. Vibumum spp.
  50. Vitis spp.
  51. Weigela spp.

NAZWA POLSKA

  1. brak
  2. Zaślaz
  3. Aktinidia
  4. Kokornak
  5. Bylica
  6. Aukuba japońska
  7. Berberys
  8. brak
  9. Bukszpan
  10. Pięknotka
  11. Cedrzyniec
  12. Kamelia
  13. Milin
  14. Zawciągowiec
  15. Pigwowiec
  16. Irga
  17. Cyprysowiec Leylanda
  18. Żylistek
  19. Wrzosiec
  20. Trzmielina
  21. Forsycja
  22. Grewilla
  23. Hebe
  24. Bluszcz
  25. Ketmia
  26. Hortensja
  27. Ostrokrzew
  28. Indygowiec
  29. Jaśmin
  30. Jałowiec
  31. Kalmia
  32. Wawrzyn
  33. Lawenda
  34. Wiciokrzew
  35. Magnolia
  36. Penstemon
  37. Jaśminowiec
  38. Pieris japoński
  39. Podokarp
  40. Pięciornik
  41. Ognik
  42. Rododendron, azalia
  43. Rozmaryn lekarski
  44. Cytryniec chiński
  45. Skimia
  46. Tawuła
  47. Lilak
  48. Cis
  49. Kalina
  50. Winorośl
  51. Krzewuszka

 

Ewentualne problemy Rozwój choroby grzybowej. Choroby te atakują wszystkie rodzaje sadzonek. Żeby im zapobiec, musimy zapewnić młodym roślinom cyrkulację powietrza.

Sadzonki się nie ukorzeniają. Jeżeli ziemia jest zbyt sucha, sadzonki nie wypuszczają korzeni, dlatego musimy często sprawdzać wilgotność podłoża.

 

Ważne informacje

Termin: od wiosny do połowy lata, w zależności od gatunku

Potrzebne będą: nóż ogrodniczy lub ostry sekator, ołówek albo cienki pikownik

Warto mieć pod ręką: doniczkę lub tackę o głębokości 10-15 cm, plastikową butelkę z obciętym dnem albo ramkę z drutu i folię, mnożarkę albo matę podgrzewającą (przyda się podczas ukorzeniania pewnych gatunków roślin), podstawkę do doniczki, plastikową torebkę, mokrą szmatę lub ręcznik papierowy, etykietki, ukorzeniacz

Podłoże: 1 część piasku i 1 część wermikulitu, albo 1 część perlitu i 1 cześć wermikulitu

Temperatura: 21-27°C (zarówno powietrza jak i podłoża)

Światło: rozproszone

Wilgotność: na tyle wysoka, aby liście nie zwiędły, ale nie za duża. Na ogół utrzymujemy wilgotność rzędu 70-80%

CIECIE PĘDÓW

Sadzonki półzdrewniałe przygotowujemy, kiedy jednoroczne pędy mają około 20 cm długości i zaczynają „dojrzewać", czyli drewnieć u nasady.

PRZYGOTOWANIE SADZONEK

Usuwamy wszystkie pędy boczne, aby ograniczyć transpirację. Jeśli sadzonka ma bardzo duże liście, przycinamy je. Ten zabieg zapobiega ich więdnięciu. Liście z dolnej części sadzonki, która ma być zagłębiona w podłożu, obrywamy. Jeśli wierzchołek sadzonki jest wiotki, obcinamy go.

NACINANIE PĘDÓW

 U nasady pędu usuwamy cienki pasek kory. W tym miejscu utworzy się zgrubienie z kalusa, a potem wyrosną korzonki.

UKORZENIACZ Koniec sadzonki pokrywamy ukorzeniaczem — postępujemy zgodnie z zaleceniami na opakowaniu. Wsypujemy trochę ukorzeniacza na talerzyk, a zanurzamy w nim koniec pędu. Po zakończeniu prac resztę ukorzeniacza wyrzucamy.

SADZENIE Aby ukorzeniacz nie osypał się podczas sadzenia, robimy pikownikiem otwory w podłożu. Każdą sadzonkę umieszczamy na głębokości 5 —8 cm. Lekko ugniatamy podłoże wokół niej. Doniczkę z sadzonką stawiamy na podstawce z wodą. Przykrywamy ją plastikową butelką, z odciętym dnem.

PRZESADZANIE Po 8 tygodniach sadzonki wypuszczają korzonki. Spróbujmy wyjąć jedną — jeśli poczujemy opór, sadzonka ma już system korzeniowy. Wyjmujemy wszystkie z doniczki, rozdzielamy je i wsadzamy każdą do osobnego pojemnika. Zimą sadzonki trzymamy w chłodnym pomieszczeniu, wiosną sadzimy na rozsadniku.

Jeśli sadzonki zostaną zaatakowane przez grzyb, wyrzucamy je. 

Witryna korzysta z plików Cookies.

Więcej na ten temat znajdziesz w Polityka Cookies