Tradycyjnie jest to metoda, którą stosują profesjonaliści — hodowcy róż oraz sadownicy. Coraz częściej zdarza się jednak, że posługują się nią ogrodnicy amatorzy, gdyż jest to sposób dający większą gwarancję na przyjęcie się zrazu niż okulizacja w literę „T". Z tego względu warto, żebyśmy go poznali.
Okulizacja na przystawkę różni się od okulizacji w literę „T". Po pierwsze, tarczka z oczkiem musi być większa, a po drugie, tą metodą możemy szczepić rośliny od połowy lata do początku jesieni. Pozostałe prace przebiegają identycznie, jak w przypadku okulizacji w literę „T". Pobieramy pęd rosnący po nasłonecznionej stronie rośliny. Wybieramy tylko zdrowe gałęzie. Upewniamy się, że wybrany przez nas pąk, to pąk liściowy, a nie kwiatowy czy owocowy. Widać to gołym okiem — te pierwsze są bardziej spiczaste, a także mniejsze i mniej zaokrąglone. Pęd ścinamy tuż przed okulizacją, dzięki temu nie wyschnie. Zaraz po ścięciu wkładamy go do wiadra z wodą.
Ewentualne problemy Oczko się nie przyjęło. Konieczne jest, aby miazgi tarczki i podkładki się stykały. Jeśli włożymy tarczkę krzywo, warstwy miazgi nie będą na siebie nachodzić i oczko się nie przyjmie.
ODPOWIEDNIE GATUNKI
NAZWA ŁACIŃSKA NAZWA POLSKA
Crataegus spp. Głóg
Magnolia spp. Magnolia
Molas spp. Jabłoń
Prunus spp. Morele, wiśnie, czereśnie, śliwy, nektarynki
Pyrus spp. Brzoskwinie, grusze
Rosa spp. Róże
taśma ogrodnicza utrzymuje tarczkę we właściwym miejscu
inne pąki na podkładce
podkładka
Ważne informacje
Termin: od połowy lata do początku jesieni; najlepiej okulizować rośliny w chłodny, pochmurny dzień
Potrzebny będzie: okulizak
Warto mieć pod ręką: wiadro z wodą, spodek, alkohol do sterylizacji ostrza noża, mokre ręczniki papierowe, maść do okulizacji, taśmę ogrodniczą
Wilgotność: wysoka
OKULIZACJA NA PRZYSTAWKĘ
PRZYGOTOWANIE PODKŁADKI
Rok wcześniej sadzimy podkładkę miejscu, w którym ma rosnąć zaszczepiona roślina.
Jeśli tarczka będzie większa niż wycięcie w podkładce, to płaszczyzny cięcia nie będą dobrze do siebie przylegały.
USUNIĘCIE LIŚCIA
Wybieramy odpowiednie oczko. Obcinamy rosnący pod nim liść, zostawiając kawałeczek ogonka.
CIĘCIE PODKŁADKI
Tuż ponad węzłem usuwamy korę z podkładki. Nacięcie powinno być tej samej wielkości co tarczka. U dołu robimy „języczek", na którym oprze się tarczka.
SZCZEPIENIE
Przykładamy tarczkę do wycięcia w podkładce i owijamy taśmą ogrodniczą miejsce okulizacji. Pąk nie powinien być przykryty, ale koniuszek listka tak.
WYCIĘCIE TARCZKI
Wycinamy tarczkę dokoła oczka. Robimy to w dwóch etapach. Najpierw dwa cięcia 0,5 cm poniżej pąka pod kątem 45-60°, po jego obu stronach. Potem cięcie poprzeczne, nad pąkiem, łączące cięcia ukośne. Wszystkie nacięcia wykonujemy na głębokość 0,5 cm. Teraz oddzielamy tarczkę z końcem ogonka. Trzymając za niego, kładziemy tarczkę na talerzyku z wodą. Nie może wyschnąć, gdy przygotowujemy podkładkę.
OCZEKIWANIE
Po około 2 miesiącach powinien wytworzyć się kalus. Czekamy, aż z oczka zacznie wyrastać nowy pęd i dopiero wtedy obcinamy wierzchołek podkładki.
Pąk zaczyna obumierać. Podczas okulizacji na przystawkę pod tarczką zostawiamy grubszą warstwę drewna, niż stosując okulizację w literę „T ". Możliwe więc, że pąk zaschnie zanim się przyjmie. Dlatego dobrze owijamy tarczkę i podkładkę, aby należycie do siebie przylegały i do środka nie dostało się powietrze, które wysuszy pąk.
Jeśli tarczka będzie większa niż wycięcie w podkładce, to płaszczyzny cięcia nie będą dobrze do siebie przylegały.
